Goed Bekeken?!: 'Amateurs'
Vlaamser dan dit wordt het nooit meer. Dat is de conclusie die al sinds de visie van de eerste aflevering in mijn hoofd zit. Tel daarbij een topcast, een verhaal dat iedereen herkent, de volkse setting en je hebt een serie die heel wat in haar mars heeft. Al geef ik grif toe: het beste moet nog komen.
De eerste aflevering is, zoals bedenker Jonas Van Geel het bij de persvisie zelf omschreef, 'de eerste aflevering, ah ja'. De personages worden gezet en daar durven al wel eens wat stereotypes bij zijn. Een homo waar het Jimmy B-gehalte van afdruipt, een regisseur die niet wil weten dat hij 'maar' bij een amateurgezelschap is aangesloten en een alleenstaande postbode die droomt van een grootse carrière op de planken. Het zit er allemaal in en op het eerste gezicht dus misschien wat oppervlakkig. Maar in de volgende afleveringen blijft het niet zo. 'Amateurs' is met recht en rede tragikomisch. Het hele gamma van menselijke gevoelens, inclusief lach en traan, komt nog aan bod. En gaandeweg ontwikkelt de serie zich verder, komen alle kleine, meer verborgen kantjes van de personages, naar boven. Blijven kijken loont dus de moeite.
'Amateurs' werd bedacht door drie jonge honden uit de acteurswereld: Jonas Van Geel, Steve Aernouts en Jef Hoogmartens. Die laatste schreef het scenario. De regie gebeurde door Frank Van Passel, een oude rot in het vak. De combinatie van jong talent met een gedurfde portie lef en de rustige vastheid van een regisseur die al heel wat op zijn palmares heeft staan, zorgt ervoor dat 'Amateurs' een evenwichtige en stabiele reeks is geworden. Vergeten we ook de setting van de serie in het landelijke Pajottenland niet. Dat geeft 'Amateurs' nog een extra rustiek karakter, iets wat het verhaal alleen maar ten goed komt. 'Amateurs' is goed en degelijk Vlaams vakwerk!
'Goed Bekeken?!' is een persoonlijke mening. Dit artikel is dus geen algemeen standpunt ingenomen door TVvisie en haar redactie. Wil jij reageren? Dat kan via Facebook of via Twitter (@TVVisie).
